Lenfatik malformasyonlarda (genellikle lenfanjiom olarak adlandırılır), lenfatik kanallar patolojik olarak değişmiştir.
Tüm lenfatik malformasyonların yarısından fazlası doğumda zaten görülebilir. Yaşamın ilk yılında bunların %80’inden fazlası fark edilebilir hale gelir. Ebeveynler genellikle çocuğun büyümesiyle orantılı olarak artan yumuşak bir şişlik fark eder, ancak kısa sürede çok fazla şişebilir.
Tipik ve sık görülen yerleşim yeri boyun bölgesidir (lenfanjiom kolli). Lenfle dolu büyük kistler genellikle burada oluşur. Örneğin hemanjiomların aksine, lenfatik malformasyonlar kendiliğinden gerileme eğilimi göstermezler.
Bir lenfatik malformasyonun önemli bir ayırt edici özelliği, büyük veya küçük kistlerin çoğunluğundan oluşup oluşmadığıdır. Lenfatik malformasyonun yapısı, tedavi seçenekleri üzerinde büyük bir etkiye sahiptir.
Tedavi seçenekleri çeşitlidir ve yukarıda belirtildiği gibi lenfatik malformasyonun yapısına bağlıdır. Cerrahi rezeksiyon genellikle mümkündür, ancak tam olarak çıkarılması genellikle mümkün değildir, bu nedenle nüks meydana gelebilir. Tedavinin önemli bir bileşeni de sklerozan prosedürdür. Kistlerin içine istenen iltihabi reaksiyona neden olan maddeler enjekte edilir. Ateş, şişme ve ciltte kızarıklık gibi semptomların eşlik etmesi tedavinin başarısı için gereklidir. Bu, kist duvarlarının birbirine yapışmasına ve büzülmesine neden olur. Bu, lenfatik malformasyonun boyutunu önemli ölçüde azaltır ve hatta bazı durumlarda kaybolurlar. Skleroterapi için sıklıkla kullanılan maddeler OK 432 (Picibanil = bir Streptococcus pyogenes’in inaktive edilmiş bakteriyel bileşenleri), doksisiklin, bleomisin veya alkollerdir. Benzer bir etki kist dokusunda lazer tedavisi ile de elde edilebilir. Tüm bu tedavi seçenekleri için çocuklarda genel anestezi gereklidir.